கால முடிவிலி - Episode 3

ஈட்டியை ஓங்கியெறிய விரல்களால் தட்டி உடைத்தடித்தான்.

ஓடி வந்தவன் ஒரேயடி...

வாயில் ரத்தம் வழிந்து கீழே விழுந்தேன்...

அதன் பின் வயிற்றில் சரமாரியான குத்துகள் உதைகள்...

மூர்ச்சையாகிப் போனேன்...

மைதானத்தில் திடீர் பச்சையொளி..

இது கூடுதல் ஆயுதம் அளிக்கப்படுவதற்கான அலர்ட்...

சர்ஜரி பால்ஸ் & இரும்பு கோடாரி...

என் பெயர் தான் எழுதப்பட்டிருக்கிறது...

இடுப்பால் நகர்ந்து போய் பந்துகளை விழுங்கினேன்...

இது உடலுக்கு கூடுதல் சக்தியை அளிக்கக் கூடியது.. காயங்களை சீக்கிரமே ஆறச்செய்யும் மருந்து...

வலி குறைப்பான்...

கோடாரியை எடுத்துக்கொண்டு மீண்டும் பாய்ந்தேன்...

இது மிகக்கடினமான ஒரு யுத்தம்.. இந்த முறை தாக்குதல் இருவர் மீதும் சமமாகவே இருந்தது...

என்னால் இன்னும் வலிமையுடன் தாக்க முடிந்தது..

சர்ஜரி பால்ஸின் சக்தி இன்னும் எத்தனை நேரம் தாக்கு பிடிக்குமோ தெரியாது.. அதற்குள் அவனை குறைந்தது அசதியாவது ஆக்கி விட வேண்டும்..

இந்த முறை குறி தலைக்கு வைக்க வேண்டியது அவசியம்..

பாய்ந்து தாக்கினேன்...

இதற்கு முன் இருநூறு சண்டைகளை சந்தித்தவனை குறைவாக எடையிட்டிருக்க கூடாது..

கோடாரியை பிடுங்கியெறிய மீண்டும் அடிவாங்க தொடங்கினேன்...

இந்த முறை காயங்கள் ரத்தம் பிதுக்கின..

வலி சதைகள் கிழித்தன..

மிஞ்சியிருக்கும் பிராணத்தில் முழுதாய் ஒரு பாட்டில் தண்ணீர் குடித்துக்கொள்ள ஆசை..

சரிந்திருந்தேன்...

எதிரி என்னை நோக்கி பாய்ந்து வந்துக்கொண்டிருந்தான்..

அநேகமாக இந்த ஒற்றை அடிக்கோ உதைக்கோ பின் மொத்தமாய் இறந்திருப்பேன். அனைத்தும் கண்முன் வெகு நிதானமாய் நகர உணர்ந்தேன்.

கண்கள் கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் இருள ஆரம்பித்தன..

எதிரி அருகில் வந்துவிட்டான்..

பின்னால் ஒரு மணியோசை...

என் சவமணியாக இருக்கக்கூடுமென நினைத்தேன்.

மறு ஆயுதப் பரிசு..

அதுவும் எனக்கு தான்...

எலக்ட்ரிக் ஈட்டி...

கைக்கு அருகில் கிடந்ததை சட்டென நிமிர்த்தி  பிடித்தேன்...

தாக்க வந்த எதிரியின் மார்பில் மின்சாரம் பாய சிதறிப் பறந்தான்.

மணியோசை தொடர்ந்து ஒலித்தது.

நான் வெண்றுவிட்டதாய் ஒலிப்பெருக்கிகள் அலறின.

கொஞ்சமும் நம்ப முடியா வெற்றியிது.

முழுக்க முழுக்க அதிஷ்டத்தால் உயிர் பிழைத்திருக்கிறேன்.

இது பார்வையாளர்கள் பலருக்குமே கூட தெரிந்திருக்கக் கூடும்

வெகுசீக்கிரமே முடிந்துவிட்டதை போல் தோண்றியது இந்த சண்டை... 

இந்த முடிவு இப்படி தான் இருக்க வேண்டும்...

வலிகள் அலறும், ரத்தம் பீறிடும் படுகாயங்களை தான் இம்மக்கள் காண ஆசைப்படுகிறார்கள்... கண்டு களிப்பிக்கிறார்கள்...

வெற்றி பெற்றவனுக்கு பெரும் பரிசளிக்கப்படும்..

பரிசு வேறேதுமில்லை...

அடுத்த சண்டை நிகழும் வரை இன்னும் சில தினங்கள் உயிர் வாழ்வதற்கான நாட்நீட்டிப்பு அவகாசம்..

வழக்கமாய் இருவரில் யோரோ ஒருவர் சாகும்வரை சண்டை தொடர்வது விதி.

இம்முறை ஒருவன் மயங்கியதுமேவே சண்டையை முடித்ததின் காரணம்

பெரும் பணம் ஈட்டும் தங்க முட்டையிடும் வாத்தை அவர்கள் கழுத்தறுக்க விறும்பாதது தான்.

அதுமன்றி அவன் பல களம் கண்ட பெரும் வீரன்.

க்ளப்பின் மகசூல் மன்னன்.

இன்று என் உயிர் தப்பியதை கூட கூட்டத்தில் பத்து சதவீதமேனும் உண்மையென நம்பியிருக்க மாட்டார்கள்.

வழக்கமாய் சண்டை முடிந்து மக்கள் கலையும் முன்னரே போர் வீரர்கள் மைதானத்திலிருந்து அப்புறப்படுத்தப்படுவோம்.

அதன்படி வழக்கம் காப்புகளிடப்பட்டு இருவரும் கண்டெய்னர்களில் ஏற்றப்பட்டோம்.

காயங்கள் தேற இருவருக்கும் supreme healers கொடுக்கப்பட்டது.

மருந்தின் வீரியமானது கண்டெய்னர் க்ளப்பை சேரும் முன்னரே பாதி காயங்கள் தழும்புகளுடன் காணாமல் போயிருக்கும் அளவு சக்தி வாய்ந்தது.

சக பயணியும் கள எதிரியுமானவன் கண்டெய்னரின் பக்கத்து கூண்டில் தான் அடைக்கப்பட்டிருக்கிறான்.

லேசாய் அழைத்து சீண்டினேன்.

டேய்....

திரும்பி முறைத்தான்...

உன்ன இன்னிக்கு தூக்கி போட்டு பந்தாடுவேன்னு நினைக்கவேயில்ல... அடி கொஞ்சம் பலமோ??

உக்கிர மூச்சின் அணலை ஈரடி தள்ளியிருந்தும் மறு கூண்டிலிருந்து உணர முடிந்தது.

கண்களுக்குள் அத்தனை கொலை வெறி.

-------------------------

இடம் : சிவாவின் லெபாரட்டரி

நேரம் : 11:50.      02-07-2017

▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼

பெரும் மன உளைச்சலில் வீழ்ந்திருந்தான் சிவா.

இயல்பில் அவன் கடும் பிடிவாதக்காரன்.

பார்த்திபனை கண்டறிவது அவனுக்கு குறிக்கோள் மட்டிமின்றி பெருங்கடமை.

மிச்சமிருக்கும் சில லட்சம் பெர்முடேஷன்களை புரட்டி முயற்சித்தாவது பார்த்திபனை கண்டறிந்தே தீர்வதென வெறி பிடித்தவனாய் பயணித்துக்கொண்டிருந்தான்.

இது மிகவும் கடினமான ஒரு செய்முறை தான். இருப்பினும் இது ஒன்றே வழி..

மனம் தளறாது மறுபடியும் கோர் ட்யூபில் போய் மறு முயற்சி தேடலுக்காய் நின்றான் சிவா..

தானியங்கி கணிணி பேச தொடங்கியது...

System automized.

PreDetermined datas installing...

Datas installed.

portal navigation analysing...

பின்னால் கேபினில் இருந்த சோல் புல்லர் அலறியது...

பீப் ... பீப்.... பீப்....

பதறியவனாய் கத்தினான்...

System shut down... AI system shutdown..

Project நேரம் - Reference I'd PS..

AI system shutdown...

Pilot response... Mission huddled...

3... 2.... 1...

Mission failed... கணிணிக்குரல்..

பதறியவனாய் கோர் ட்யூபை திறந்தவனாய் ஓடி சென்று சோல் புல்லரை ஆன் செய்தான்...

மறுமுனையில் பார்த்திபன்...

சிவா.... இது நான் உனக்கு கொடுக்குற ரெண்டாவது மெசேஜ்... கடைசி மெசேஜும் தான்...

என் முதல் மெசேஜ கேட்டு என்ன தேட ட்ரை பண்ணிட்ருப்பனு நினைக்கிறேன்..

இனிமே என்னை தேடி நேரத்தை வேஸ்ட் பண்ணாத...

நான் இந்த டைம்லைன்ல லாக் ஆகிட்டேன்.. இனிமே என்ன இங்கிருந்து மீட்குறது முடியாத காரியம்..

அதனால......... பீப்.... பீப்.... பீப்.....

பார்த்தி... கேக்குதா??? கேக்குதா???

சோல் புல்லரின் ஏதேதோ ஸ்விட்ச்சுகளை தட்டி கத்தினான்...

எதிர் முனையில் பதிலேதுமில்லை...

கோபத்தில் கண்டதையும் தூக்கி கண்டபடி வீசினான்...

-தொடரும்.

ராஜ்குமார்@RajiTalks