சீசர் 💜

“எல்லா ஹேட்ச்சஸையும் மூடியாச்சா ஜார்ஜ்? Copy??”

“Yes, copy... மூடியாச்சு மைக்கேல்... எல்லாரும் அவங்கவங்க ஷெல்டர்ல பாதுகாப்பா இருக்காங்க...” 

“Team, இது நமக்கு ஒரு இக்கட்டான சூழ்நிலை, Roscosmos headquartersலருந்து கொஞ்ச நேரம் முன்ன ஒரு தகவல் வந்து இருக்கு. நம்மளுடைய ஆர்பிட்ல ஒரு பெரிய அளவிலான விண்வெளிக் குப்பை வந்துட்டு இருக்கு.

ரொம்ப அபாயகரமான க்ராஸிங்கா கருதப்படுற இந்த சூழ்நிலையை எந்த அசம்பாவிதங்களும் இல்லாம நம்மளோட இந்த ஸ்டேஷன் இதுக்கு முன்ன பல முறை பாதுகாப்பாக் கடந்திருக்கு. 

இந்த முறையும் அதுவே நடக்கும்னு வேண்டிக்குவோம்” 

மைக்கேலின் தகவலுக்கு மறுமொழியாக இன்டெக்ரேட்டட் ஆடியோ சிஸ்டத்திலிருந்த மற்ற ஏழு பேரின் குரலும் ஒரு சேர,

“Yes sir...” என்று ஒலித்தன. 

ஜார்ஜ் தனக்காக ஒதுக்கப்பட்ட ஷெல்டரில் கால்களை மடக்கி அமர்ந்திருந்தார். ரொம்பவே குறுகலான இடம் அது. மொத்த ஸ்டேஷனிலும் பாதுகாப்பான இடம் என்றால் அது தான்.

அசம்பாவிதங்கள் நேருவதற்கு வாய்ப்பிருக்கும் தருணங்களிலெல்லாம் ஆஸ்ட்ரோனாட்ஸ் தங்களை தற்காத்துக் கொள்ள அடையும் புகலிடம் இந்த சேஃப்டி ஷெல்டர்ஸ்.

எப்படி நெருக்கி உட்கார்ந்தாலும் பக்கவாட்டில் நான்கைந்து இஞ்ச்சை தாண்டி காலியிடம் கிடையாது..

ஒரு நெருக்கமான கூண்டுக்குள் அடைக்கப்பட்டது போல் தான் அந்த இடம் நம்மை உணர வைக்கும்.

பயணத்துக்கு முன்பு நான்கு ஆண்டுகள் சிறப்பு விண்வெளிப் பயிற்சிகள் எடுத்திருப்பினும், எல்லா பயிற்சிகளும் எல்லா சூழ்நிலைகளிலும் எல்லாருக்கும் உதவுவதில்லை.

அந்த குறுகலான இடம் தன்னை ரொம்பவே அச்சுறுத்துவது போல் உணர்ந்தார் ஜார்ஜ்.

சில நிமிடங்களில் தன் நாடித்துடிப்பு அதிகமாவதாக தானே உணர்ந்தார். 

அவர் இதற்கு முன்பு அமெரிக்க வான்படை பயிற்சிப் பிரிவில் தலைமை அதிகாரியாகப் பணிபுரிந்தவர்.

பல பைலட்டுகளுக்கு ஜி-ஃபோர்ஸை எதிர்கொள்ள பயிற்சியளித்தவர். இருப்பினும், இந்த சூழ்நிலையைக் கடப்பதற்கு என்னமோ கடினமானதாக இருந்தது. அதற்கிடையில் கூடவே சில மோசமான நிமித்தங்களையும் அங்கே அவர் உணர்ந்தார். 

இன்னும் இரண்டொரு நிமிடங்கள் தான். அந்த ஸ்பேஸ் டெப்ரிஸ் மையத்தை கடந்துவிட்டால் நாம் பாதுகாப்பாகிவிடலாம். 

கண்களை இறுக மூடிக்கொண்டார். 

தன் சட்டைப் பையில் இருந்த ஒரு கவரை எடுத்து அதிலிருந்து ஒரு கலர் மிட்டாயை வாயில் போட்டுக் கொண்டார். 

அந்த குறுகலான ஷெல்டரும், அபாயகரமான சூழலும் மனதிலிருந்த பல பழைய நினைவுகளை அகழ்ந்தன.

################

தலைக்கு மேலே இருக்கும் கதவை திறந்த அவர் மகள் கேத்தி,

“அப்பா நீங்க மாட்டிக்கிட்டீங்க” என்று கத்தினாள். 

அலமாரியிலிருந்து, “ஐய்யயோ.... கண்டுபிடிச்சுட்டியா!???” என்றபடி வெளியே வந்தார் ஜார்ஜ்.

 ஜார்ஜின் தோள்களில் ஏறிக்கொண்டாள் கேத்தி. 

 எல்லாரும் கிஃப்ட் கொடுத்துட்டாங்க.. நீங்க இன்னும் எனக்கு எந்த கிஃப்ட்டும் கொடுக்கல. 

 என்னை மிச்செல் அங்கிள் கடைக்குக் கூட்டிட்டுப் போங்க. அந்த ரெட் கலர் ஹவர்போர்ட் எனக்கு வேணும்” சிணுங்கத் துவங்கினாள் கேத்தி. 

 

தோள்களில் தொங்கிக் கொண்டு இருந்த மகளைக் கழுத்து வழியாகச் சுற்றி கீழே இறக்கி நெற்றியில் முத்தமிட்டார் ஜார்ஜ்.

 கேத்தியின் இரு கைகளையும் தன் கைகளுக்குள் சேர்த்துக்கொண்டார்.

 அந்த தேதி கேத்தியின் ஐந்தாவது பிறந்தநாள். 

 

“அப்பா உனக்கு வேற ஒரு கிஃப்ட் வாங்கி வெச்சுருக்கேன் தெரியுமா!?”

“என்ன கிஃப்ட்?? அப்ப எனக்கு ஹவர்போர்ட் கிடையாதா??” 

“இல்ல, இது அந்த ஹவர்போர்ட விட பெரிய கிஃப்ட்... நீ அதைப் பாத்தா உனக்கு ரொம்ப பிடிச்சுடும்...”

“அப்படியா?? அப்ப எனக்கு அது இப்போவே வேணும்...” என்ற கேத்தியின் கண்களைத் தன் கைகளால் மூடினார் ஜார்ஜ். 

“நீ ரெடியா கேத்தி??” 

“ம்ம்ம்ம்ம் அயம் ரெடி...”

################

எதிர்வந்த விண்வெளி குப்பைகள் ஸ்டேஷனை சரமாரியாக மோதின. சேஃப்டி, வால்வ்ஸ், ஏர்லாக், ஹேட்ச், ஃபயர், ப்ராக்ஸிமிட்டி அலாரம்கள் என்று ஒன்று விடாமல் அனைத்தும் வீல்வீலென்று கத்தின. 

மீடியத்தில் மைக்கேல் தொடர்பு கொண்டார்.

"Team... We are under critical situation... குப்பைகள் மோதுனதுல ஸ்டேஷனோட பல சேம்பர்ஸ் ரொம்ப மோசமா பாதிக்கப்பட்டிருக்கு... 

நாம பெரிய பிரச்சனைல இருக்கோம்... நம்மளோட மல்டிப்பர்பஸ் மாட்யூல்ஸ் ரொம்பவே சிதைஞ்சுருக்கு... 

ஆப்ரேட்டிங் டீம் உடனே அந்த ஹேட்ச்சுக்குப் போய் அதைச் சரி செய்யுங்க..." 

இப்படி ஏதோ ஒன்று நடக்கப்போவதாக ஜார்ஜ் உணர்ந்த நிமித்தங்கள் உண்மையாகிப் போயின.

ஜார்ஜும், அலினா கபேவாவும் தான் எமெர்ஜென்ஸி ஆப்ரேட்டிங் டீம் பொறுப்பாளர்கள்.

அவர்கள் இப்போது உடனடியாகப் பிரச்சனை இருக்கும் இடத்துக்குப் போய் ஆய்வு செய்து NASAவுக்கும், ROSCOSMOSக்கும் தகவல் தெரிவித்தாக வேண்டும்.

சிதைந்திருக்கும் மாட்யூலை நோக்கி இருவரும் வேகமாக விரைந்தனர்.

சேம்பர் முழுக்கச் சிதைந்திருந்தது. இந்தச் சேம்பரில் தான் ஸ்டேஷனில் உள்ள அனைவருக்கும் தேவையான உணவு மற்றும் அடிப்படை தேவைகளுக்குரிய துணிகள் கருவிகள் என அனைத்தும் சேமித்து வைக்கப்பட்டு இருக்கும்.

இது ஸ்பேஸ் ஸ்டேஷனின் ஒரு godown மாதிரி. இப்போது அந்த மாட்யூல் சிதைவுக்குள்ளானதில் உள்ளே இருந்த உணவு பெட்டகங்கள் மற்றும் இதர உதவிப் பொருட்கள் வெளியில் பறந்துவிட்டன.

 மாட்யூல் சுவர்கள் உடைந்ததில் ஸ்டேஷனின் ரெஃபரன்ஸ் டைரக்ஷனே மாறும் அளவுக்கு காற்றழுத்தம் மாறிப்போனது.

 நோடுக்கு வெளியே நின்று சில நிமிடங்கள் ஆய்வு செய்யக் கூட முடியாதபடியான சூழ்நிலை தான் ஜார்ஜுக்கும், கபேவாவுக்கும். 

 

தற்சமயம் மல்ட்டிப்பர்பஸ் மாட்யூலை அன்டாக் செய்து விடவில்லையெனில் அந்த ஒற்றை நோடின் சிதைவினால் மொத்த ஸ்டேஷனும் கூட சுக்கு நூறாக நொறுங்கிவிடும் வாய்ப்பு உள்ளது. மாட்யூலை கழட்டி விட்டுவிடலாம் என்று யோசனை சொன்னாள் கபேவா. ஜார்ஜுக்கும் இதுவே சரியான யோசனையாகப் பட்டது.

டாக்கிங் அடாப்டரில் எதுவும் பிரச்சனையில்லை. 

இன்னும் ஆறு நாட்களில் பூமியிலிருந்து ரீசப்ளை ஷிப் ஸ்டேஷனுக்கு வரப்போகிறது.

அதுவரை இந்த உணவு மற்றும் அடிப்படை தேவை பொருட்களின் தட்டுப்பாட்டினை சமாளித்துக்கொள்ளலாம் என்று முடிவெடுத்தனர் இருவரும். 

"நாசா... நான் ஐஎஸ்எஸ்லருந்து ஜார்ஜ்... Copy??" 

"Yes sir, copy. ஸ்டேஷனோட ஸ்டேடஸ் என்ன? டேமேஜஸ் எந்தளவுக்கு இருக்கு? ஆஸ்ட்ரோநாட்ஸ் யாருக்கும் எந்த பாதிப்பும் இல்லையே?" 

"இல்லை, எல்லாரும் பத்திரமா இருக்கோம். ஆனா, இங்க மல்டிப்பர்பஸ் மாட்யூல்ஸ் ரொம்ப சிதைஞ்சுருக்கு.

உள்ள இருந்த கருவிகளும் உணவு மற்றும் அடிப்படை சேமிப்புகளும் வெளியே பறந்துடுச்சு.

மாட்யூலோட அல்ஃபா மற்றும் கலிலியோ ரெண்டு சேம்பர்களும் சரி செய்ய முடியாத அளவுக்கு சிதைஞ்சுருக்கு.

 அட்மோஸ்பியரிக் ப்ரெஷர் டீவியேட் ஆகுது..

 எங்களுக்கு வேற‌ வழி இல்லை. இப்ப நாங்க டெஸ்லா நோடை அன்டாக் பண்ண போறோம்.

 

"ஓகே சர்... டாக்கிங் அடாப்டர் வர்க்கிங் ஸ்டேடஸ் என்ன?" 

"அடாப்டர்ல எந்த பிரச்சனையும் இல்ல" 

மறுபக்கம் கபேவா இதையே ரஷ்யனில் சொல்லிக் கொண்டு இருந்தாள்.

அவளும் தலையசைக்க, அன்டாக்கிங் லிவரை கபேவாவும் ஏர்லாக் லிவரை ஜார்ஜும் கீழே அழுத்தினர். 

###########

டோர் லிவரை அழுத்தி கதவைத் திறந்தால் மறுமுனையில் கேத்தி நின்று கொண்டு இருந்தாள்.

அவள் இப்போது மேடிசனில் மேல்நிலைப் பள்ளியில் படித்துக் கொண்டு இருக்கிறாள்.

அங்கிருந்து எப்படி கலிஃபோர்னியா வந்தாள் என்று ஜார்ஜுக்கு ஒரே அதிர்ச்சி.

 பொதுவாக, கலன் ஏவுவதற்கு முன்னாடி நாள் ஆஸ்ட்ரோநாட்ஸை வெளியாட்கள் யாரும் சந்திப்பதை நாசா அனுமதிப்பதில்லை.

 ஆஸ்ட்ரோநாட்ஸின் மருத்துவப் பரிசோதனைக்குப் பிறகு அவர்களின் குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவர்களாகவே ஆயினும், நேரடியாகச் சந்தித்தல் முடியாது.

 இருந்தாலும், கேத்தி எப்படியோ அனுமதி வாங்கியிருக்கிறாள் அல்லது திருட்டுத்தனமாக எப்படியோ உள்ளே நுழைந்திருக்கிறாள். 

 

"யாராவது பாக்குறதுக்கு முன்ன சீக்கிரம் உள்ள வா" என்று கையைப் பிடித்து உள்ளே இழுத்தார் ஜார்ஜ். 

"நீங்க வெளியே வாங்கப்பா" என்று சிரித்தபடி ஜார்ஜை வெளியே இழுத்தாள் கேத்தி. 

"வெளியவெல்லாம் போக முடியாது, டைரக்ஷன் டீமுக்குத் தெரிஞ்சா பெரிய பிரச்சனையாகிடும்." 

"அதெல்லாம் நான் பாத்துக்குறேன், என் கூட வாங்க" என்று இழுத்துப்போனாள். 

இருவரும் யாருக்கும் தெரியாமல் அலுவல் விடுதியின் சமையலறை வழியாகப் பதுங்கி வெளியே இருக்கும் பார்க்குக்கு வந்தனர். 

"இன்னும் ஆறு மாசத்துக்கு உங்களை பார்க்க முடியாது, நீங்க பக்கத்துல இல்லாம உங்களை ரொம்ப மிஸ் பண்ணுவேன்ப்பா.

வேலைக்குப் போனதும் என்னை மறந்துடாதீங்க.

நான் ஐஎஸ்எஸோட பொசிஷனை ட்ராக் பண்ணிட்டே இருப்பேன்.

நீங்க எப்போயெல்லாம் கலிஃபோர்னியாக்கு மேல பறக்குறீங்களோ அப்போயெல்லாம் நான் இந்தப் பார்க்ல இதே இடத்துல நின்னு உங்களுக்கு ஃப்ளையிங் கிஸ் கொடுப்பேன்" என்று கட்டியணைத்துக் கொண்டாள். 

"உன்ன எப்படிம்மா நான் மறப்பேன்! எதுவுமே இல்லாத வெளியிலும், அப்பா உன்னப் பத்தித் தான் நினைச்சுட்டு இருப்பேன்." 

"உங்களுக்காக நான் ஒன்னு வாங்கிட்டு வந்தேன்" என்று ஒரு கவரைக் கையில் கொடுத்தாள்.

அந்தக் கவர் முழுக்க கலர் மிட்டாய்கள் இருந்தன.

என் ஞாபகம் வரப்பல்லாம் இந்த கேண்டில ஒன்னு எடுத்து வாய்ல போட்டுக்கங்க. நாக்குல இருக்குற இனிப்பு போலவே நான் உங்க கூடவே இருப்பேன்."

 "அப்போ இந்த பாக்கெட் பத்தாதே! இதை நான் அஞ்சு நாள்ல காலி பண்ணிடுவேனே!" ஜார்ஜ் சிரித்தார்.

##############

குழுவில் இருந்த எட்டு பேரும் கூடியிருந்தனர். 

மைக்கேல் துவங்கினார்.

 இது நாம யாருமே எதிர்பார்க்காத ஒரு விஷயம். 

 வழக்கம் போல ஆர்பிட்லருந்து கடந்து போயிடும்னு நம்புன குப்பைகள் இப்படி மோசமா மோதி நிறைய சேதங்களை ஏற்படுத்திடுச்சு. 

 நல்ல வேளையா நம்மளோட ஃபங்ஷனல் மாட்யூலுக்கு எதுவும் ஆகல. 

 அதனால நம்ம பவர் சப்ளை, ப்ரொபல்ஷன் யூனிட் நல்லபடியா இருக்கு. இப்போதைக்குச் சில மைனர் ரிப்பேர் வேலைகள் இருக்கு. 

 நாம ரெண்டு குழுவா பிரிஞ்சு EVAல தான் இதைச் சரி செஞ்சாகணும். 

 அப்பல்லோ டீம் ஜார்ஜ் அண்டு வில்லியம்ஸ், ஸ்புட்னிக் டீம் கபேவா அண்டு ஸ்டாலின். 

 லியனடோ மாட்யூல்ல இருக்குற செர்வர் ஆண்ட்டனா பிரச்சனையை ஸ்பேஸ்வாக்ல சரி செய்யுங்க." 

 

ஒருமித்த குரலில் "ஓகே சர்" என்ற சத்தம் எழுந்தது. 

"வில்லியம்ஸ், நம்ம கிட்ட இன்னும் எவ்வளவு உணவு மிச்சம் இருக்கு?"

"நாற்பது பாப் வரைக்கும் இருக்கு சர்.

 இன்னும் ஆறு நாள்ல ரீசப்ளை ஷிப் வருது அது வரை நாம இந்த ரேஷனை வெச்சு தாராளமா சமாளிக்கலாம்."

 

"தாராளமா எல்லாம் வேணாம். எவ்வளவு சிக்கனமா முடியுமோ, அவ்வளவு சிக்கனமா பயன்படுத்துங்க." 

"ஓகே சர்..." 

ஜார்ஜும், வில்லியம்ஸும் ஸ்பேஸ்வாக்கில் இருந்தனர். 

ஸ்டேஷனில் இருந்து லீ-வான் தான் பழுதுக்கானப் பொசிஷன் குறிப்பு அறிவிப்புகளை வழங்கிக்கொண்டிருந்தார். 

வில்லியம்ஸ் ஆண்ட்டனாவைத் திருப்பி, சரி செய்து கொண்டு இருந்தார். 

ஜார்ஜ் கருவிகள் மற்றும் பாதுகாப்பு உதவிகளை செய்து கொண்டு இருந்தார்.

 ஹெல்மெட் ஸ்பீக்கரில் லீவானின் கட்டளை வந்தது. 

 "டேடா கன்ஃபர்மேஷன் 100%. ஓகே ஓகே ஆண்ட்டனாவ இதே க்ராஃப்ல அப்படியே ஃபிக்ஸ் பண்ணுங்க.. 

 வில்லியம்ஸ் காப்பி? ஜார்ஜ் காப்பி?

  திரும்பவும் சொல்றேன், இதே க்ராஃப்ல ஃபிக்ஸ் பண்ணுங்க..." 

  

ஹெல்மெட்டுக்குள் இந்தக் குரல் ரேடியோ வாய்ஸில் சத்தமாக ஒலித்துக்கொண்டே இருந்தது. 

"ஜார்ஜ் காப்பி??" 

##############

கண்ணாடிக்கு ஒரு பக்கம் இன்று ஸ்பேஸ் ஸ்டேஷனுக்கு பயணப்படப் போகும் வீரர்களான ஜார்ஜும், ஸ்டாலினும் உட்கார்ந்திருக்க, மறுபக்கம் அவர்களை வழியனுப்ப வந்த நண்பர்களும் உறவினர்களும் அமர்ந்திருந்தனர்.

 ஸ்பீக்கரில் ரேடியோ வாய்ஸில் டைரக்டர் ஜெனரல் பேசினார். 

"ஜார்ஜ் காப்பி? ஸ்டாலின் காப்பி?? உங்களோட பயணம் இனிதாகவும் பாதுகாப்பாகவும் அமைய நாசாவின் வாழ்த்துக்கள். 

ஸ்டாலின், இந்த ப்ராஜக்ட்ல ரஷ்யா கூட இணைந்து பணியாற்றுவதில் நாசா பெருமையடைகிறது. 

Bon voyage. 

ஜார்ஜ், உங்களுக்காக அமெரிக்க மக்களும் உங்க மகளும் காத்திருக்கோம். திரும்பி வந்ததும் உங்க மகளை நீங்க நடுராத்திரில திருட்டுத்தனமாச் சந்திக்க வேண்டியதில்லை. சுதந்திரமா சந்திக்கலாம்.

Bon voyage."

 ஜார்ஜ் நெகிழ்ந்து போய்‌க் கண்ணாடிக்கு மறுபக்கம் பார்த்தார். 

 டைரக்டர் ஜெனரல் சிரித்தபடி thumbsup காட்டினார். 

 அதற்குக் கீழ் சேம்பரில் கேத்தி கண்களில் கண்ணீரும், உதட்டில் புன்னகையுமாய் கையசைத்தபடி அமர்ந்திருந்தாள். 

 

மகளுடனான பிரிவில் ஜார்ஜின் கண்களில் கண்ணீர் கசிந்தது. 

எத்தனை அடக்க முயற்சித்தும் நீர்க்குமிழ்கள் கண்களில் பெருக்கெடுத்தன. 

#############

ஈர்ப்பு இன்றி கண்ணீர் கசியாமல் இமைகளுக்குள்ளேயே உருண்டு பார்வையை மங்கச்செய்தன. இமைகளுக்குள் ஒரு குட்டிக் குளம் உருவாகியிருந்தது.

 தலையை ஆட்டி கண்ணீரை ஹெல்மெட்டுக்குள் கசக்க முயற்சித்தார் ஜார்ஜ். 

 ஆனால், கண்ணீர் கசிவதாய் இல்லை. சில நொடிகளிலேயே இமைகள் கண்ணீரால் வீங்க ஆரம்பித்துவிட்டன.

 

 "வில்லியம்ஸ்... லீ... மெடிக்கல் எமெர்ஜென்ஸி... ஒரு பிரச்சனை. எனக்குக் கண்ணீர் வந்துடுச்சு.. என்னால சரியாப் பாக்க முடியல. எல்லாம் மங்கலாத் தெரியுது... எனக்குக் கண்ணு தெரிய மாட்டேங்குது."

 

செய்த வேலையை அப்படியே போட்டுவிட்டு, ஜார்ஜை கைகளில் தாங்கினார் வில்லியம்ஸ்.

லீ உடனடியாக ஏர்லாக் சேம்பரைத் திறந்தார். 

உள்ளே தூக்கி வந்ததும், ஜார்ஜின் ஹெல்மெட்டைக் கழற்றி கண்ணீரை வெளியேற்றினார் வில்லியம்ஸ். 

ஸ்பேசில் ஜார்ஜின் உடல் பதட்டமடைந்ததால் ஸ்பேஸ்சூட்டுக்குள் அழுத்தம் அதிகமாகி எலும்பு மற்றும் சதைகளில் வலி ஏறி மயக்கமடைந்தார்.

 இந்த உடல்நிலையை தி பெண்டு என்று சொல்வார்கள். 

 

ஐந்து நாட்களாக ஜார்ஜ் அரை மயக்கத்தில் தான் இருந்தார். 

படுக்கையிலிருந்து எழவேயில்லை. சரியாகச் சாப்பிடாததால் உடல்நிலை மோசமாகிப் போனது. சுயநினைவுக்கு வந்து விழித்துப் பார்க்கும்போது மைக்கேல் அருகில் இருந்தார். 

"ரீசப்ளை வந்துடுச்சா மைக்" என்றார் ஜார்ஜ். 

"நம்மளோட க்ரிட்டிக்கல் ஸ்டேஜ் அதிகமாகிட்டே போகுது ஜார்ஜ்.

 ரீசப்ளை ராக்கெட் அட்மாஸ்பியரத் தாண்டுறதுக்கு முன்னயே வெடிச்சு சிதறிடுச்சு. 

 ஆனா, நாம கவலைப்படத் தேவையில்ல, அடுத்த பேக்அப் மிஷனை நாசா துவங்கிட்டாங்க. 

 நாளைக்கே வேறொரு ராக்கெட்டை மாஸ்கோலருந்து ஏவுறாங்க. அமெரிக்காவோட முன்னணி நிறுவனமான கேலக்ஸி அன்லாக் தான் இந்த ப்ராஜக்ட்ட பண்றாங்க. அதனால நாம பயப்படத் தேவையில்ல. அது கண்டிப்பா நம்மள வந்து சேந்துடும்" என்றார் மைக். 

ஒன்றன் பின் ஒன்றாக வரும் பிரச்சனைகளைக் கண்டு உடைந்து போய்விட்டார் ஜார்ஜ். 

இந்த ரீசப்ளை மட்டும் வரவில்லையென்றால் ஸ்டேஷனில் இருப்பவர்களின் நிலை சொல்ல முடியாத அளவுக்கு மேலும் மோசமாகிப் போய்விடும். 

ஜார்ஜுக்குக் கொஞ்சமும் நம்பிக்கை இல்லை. 

தொடக்கத்திலிருந்தே ஒவ்வொன்றாக வரும் இன்னல்கள் அவரை மனதளவில் நலிவுறச் செய்திருந்தது.

 ஆஸ்ட்ரோனாட்ஸுக்கு உடல் வலிமை எத்தனை முக்கியமோ அதை விட அதிக முக்கியமானது மனவலிமை. 

 ஜார்ஜ் இரண்டையும் ஒரே நேரத்தில் இழந்து கொண்டு இருந்தார்‌. 

 ஜார்ஜின் நிலை பிற ஆஸ்ட்ரோனாட்ஸையும் சேர்த்துக் கவலையுறச் செய்தது. 

 

அப்போது தான் கேத்தி அனுப்பிய ஒரு ஆடியோ மெசேஜ் ஸ்டேஷனை அடைந்தது.

லீ தான் அதை ஸ்பீக்கரில் போட்டு காட்டினார்.

"அப்பா,. உங்களுக்கு உடம்பு சரியில்லன்னு கேள்விப்பட்டேன். 

நீங்க நல்லா இருப்பீங்கனு நம்புறேன். உங்க உடல் நிலைக்காக  பிரபஞ்சத்துக்கிட்ட வேண்டிக்குறேன். இன்னும் மூனு நாள்ல உங்க பிறந்தநாள் வருது. 

உங்களுக்காக ஒரு பிறந்தநாள் பரிசு அனுப்பியிருக்கேன். 

வரப்போற ரீசப்ளை ஷிப்ல அது உங்களை வந்து அடைஞ்சுடும். 

அதைப் பார்த்தா நீங்க ரொம்பவே சந்தோஷப்படுவீங்க. உங்களுக்கு மழைனா ரொம்ப பிடிக்கும்ல!? இங்க கலிஃபோர்னியால நல்ல மழை. 

நீங்க கேக்குறீங்களா?" 

மழை சத்தம் சலசலவென்றது. 

"உங்களுக்காக இங்க நாங்க எல்லாரும் காத்துட்டுருக்கோம். 

மிஷனை முடிச்சுட்டு பத்திரமாத் திரும்பி வாங்க.

ரெண்டு பேரும் சேந்து மழைல நனையலாம். 

லவ் யூப்பா..."

ஆடியோவைக் கேட்ட ரெண்டு நிமிடத்தில் ஜார்ஜ் எழுந்து உட்கார்ந்துவிட்டார். 

இதற்கு மேல் சோர்ந்திருக்க உடன்படாதவராகி விட்டார். 

இப்போது அவர் குறிக்கோளெல்லாம் வீட்டுக்கு போகனும் மழைல நனையனும் என்பது மட்டும் தான்.

மனசு தான் எல்லாம். 

அதைப் புத்துணர்வாக வைத்திருக்க இதுபோல் அன்பின் அபிமானத்தின் ஒரு குரல் எப்போதும் அவசியமாகிறது, போதுமானதாகிறது. 

பெண்டில் இருந்த மீளுவதற்கு சரியான உடற்பயிற்சியும் ஃபிஸியோதெரபியும் அவசியம்.

வாக்கிங், வாம்அப்ஸ் போன்ற சின்னச்சின்ன உத்திகள் தான் அதற்கு மருந்து.

ஐந்து நாட்களாக எழாமல் கிடந்து,

கேத்தி குரலை கேட்ட அடுத்த ஏழு மணிநேரத்தில் ட்ரெட்மில்லில் நடக்க ஆரம்பித்த ஜார்ஜைப் பார்த்து தான் ஸ்டேஷனில் எல்லாருக்கும் வியப்பு. 

ஜார்ஜ் எல்லாருக்கும் ஒரு உத்வேகமாக மாறிப்போனார்.

இன்னும் பத்து பாப் தான் உணவு இருக்கிறது. 

நாளை ஷிப் வரும்வரை அதை தான் பங்கிட்டு சாப்பிட்டாக வேண்டும். 

நாளை வரப்போகிற ரீசப்ளை ஷிப் தான் எல்லாருடையை வாழ்க்கையையும் ஏன், நாசாவின் - ராஸ்காஸ்மாஸின் எதிர்காலத்தையுமே கூடத் தீர்மானிக்கப் போகிறது. 

அடுத்த நாள் அனைவரும் ரீசப்ளை ராக்கெட் லாஞ்சுக்காகக் காத்திருந்தனர்.

 இது ஒரு எமர்ஜென்ஸி லேட் லாஞ்ச் என்பதால் ஷாட் கவுன்டவுனேலேயே லாஞ்ச் தயாரானது‌. 

 மூன்று டன் எடையுள்ள உணவு, அடிப்படை தேவை பொருட்கள் மற்றும் கருவிகள், மல்டிபர்பஸ் யூனிட்டுக்கான புதிய வடிவமைப்பு சாதனங்கள் அடங்கிய ஸ்பேரோ செவன் ராக்கெட், லாஞ்சுக்கு தயாராகிறது. 

10 

09 

08 

07 

06 

05 

04 

03 

02 

01 

00 

நெருப்பை கக்கி வெளிநோக்கி பறந்தது ஸ்பேரோ செவன். 

ஸ்டேஷனில் அனைவரும் ஃபிங்கர் க்ராஸ்டு நிலையில் அமர்ந்திருந்தனர். தலைமை செயலகத்தில் இருப்பவர்களுக்கும் இதே படபடப்பு தான்.

 ஸ்பேரோ வளிமண்டலத்தைத் தாண்டியது. அடுத்தடுத்தக் கட்ட கலப்பிரிவுகளும் சரியாக முடிய, ரீசப்ளை கேப்சூல் ஸ்டேஷனின் ஆர்பிட்டில் செலுத்தப்பட்டு சோலார் அரேஸ் விரிக்கப்பட்டு விட்டது.

 

 இன்னும் சொற்ப மணிநேரத்தில் கேப்சூல் ஸ்டேஷனுக்கு அருகில் வந்துவிடும். 

 அதை ரோபோட்டிக் கைக்கருவிகளால் தாவிப் பிடித்துக் கொள்ள வேண்டியது மட்டும் தான் ஸ்டேஷனின் வேலை.

 

 மீண்டும் ஒரு அலாரம் அடித்தது. 

ரேடியோவில் லீ பேசினார்.

 "டீம், கேப்சூலோட டாக்கிங் பொசிஷனை நம்மளால கண்டுபிடிக்க முடியல.‌ திரும்பவும் சொல்றேன். கேப்சூலோட டாக்கிங் பொசிஷனை நம்மளால கண்டுபிடிக்க முடியல.‌" 

 

"ச்ச... ஒரே நேரத்துல எத்தனை பிரச்சனை தான் வரும்!! இங்கேயே கிடந்து எல்லாரும் சாகனும்ங்கறது தான் நம்ம தலைவிதியா!!?" டேபிள் மேல் இருந்த பந்தைத் தட்டி வீசினார் மைக்கேல்.

 மெதுவாகப் பறந்து வந்த பந்தைக் கையில் பிடித்தார் வில்லியம்ஸ். 

"அப்படினா என்ன அர்த்தம்??" 

"கேப்சூலோட பொசிஷனைக் கண்டுபிடிக்க முடியலனா அதுல இருந்த ஏதோ ஒரு நேவிகேட்டர் செயலிழந்துருக்குன்னு அர்த்தம். பொசிஷன் தெரியாம நாம கேப்சூலைப் பிடிக்கிறது கஷ்டம். ஒன்னு நாம அதைத் தொலைச்சுடலாம் இல்லனா கடந்து போக விட்டுடலாம்‌." 

"அப்போ நமக்கு இந்த ரீசப்ளையும் கிடைக்காதா?" என்றார் ஸ்டாலின். 

ஜார்ஜ் குறுக்கிட்டார். "இல்ல கிடைக்கும்... கண்டிப்பா, நாம அதைக் கேப்ச்சர் பண்ணுவோம். 

"இல்ல ஜார்ஜ், அது அவ்வளவு எளிதில்ல.. ஆர்பிட்டல் பொசிஷனிங் டேடா இல்லாம அதை நம்மளால பிடிக்கவே முடியாது" என்றார் மைக்கேல். 

"இல்ல என்னை நம்புங்க. அதை நாம கண்டிப்பாத் தவற விடமாட்டோம்" என்றார் ஜார்ஜ். 

"எப்படி சொல்லுறீங்க?" என்றார் மைக்கேல். 

"அதுல கேத்தி எனக்கு அனுப்பின பிறந்தநாள் பரிசு இருக்கு. 

அது அப்படியெல்லாம் ஸ்பேஸ்ல தொலைஞ்சு போயிடாது. 

அது கண்டிப்பா என்னை வந்து சேரும். பொசிஷன் டேடா இல்லனா பரவால்ல. விஷுவல் ஐடின்டிஃபிகேஷன் வந்ததும் SAFERல அதை நானே பிடிக்கிறேன்." 

சிலருக்கு கடவுள், சிலருக்கு அறிவியல்,

அதுபோல் ஜார்ஜ் இந்தப் பிரபஞ்சத்தின் மீது அலாதி நம்பிக்கையுடையவர். 

நாம் கேட்கும் அத்தனையையும் இந்தப் பிரபஞ்சம் நமக்கு அளிக்கும் என்று தீர்க்கமாக நம்புபவர். 

ஜன்னல் வழியே வெளியே பார்த்தார். கீழே நீலமும், வெண்மையுமாய் பூமி அத்தனை அழகாக காட்சியளித்தது. 

பக்கவாட்டில் பெரிதாய் இருள் படர்ந்திருந்தது. 

வேண்டிக் கொண்டார். 

"பிரபஞ்சமே எங்களைக் கை விட்டுடாத"

 அருகில் இருந்த திரையில் ஜிபிஎஸை கவனித்தார். 

 32°32′ N to 42° N என்று காட்டியது. கலிஃபோர்னியாவிலிருந்து காற்றில் மிதந்து வந்த முத்தத்தை ஒற்றைக் கையில் வாரி நெஞ்சில் அதக்கிக் கொண்டார். 

 

லீ ரேடியோவில் பேசினார். 

"டீம்... விஷுவல் வெரிஃபிகேஷன்... கேப்சூல் நம்மளை நெருங்கிருச்சு. அது சரியா, போயிஸ்க் மாட்யூலோட நேர் திசைல தோராயமா 750 மீட்டர் தூரத்துல இருக்கு. 

ஜார்ஜ், அது ஸ்டேஷன் கிட்ட வந்ததும், அதை நீங்க பக்கத்துல இருக்குற ஈரா மாட்யூல் கிட்ட தள்ளி விட்டா போதும். அப்பறம், அதை அந்த ரோபோட் ஆர்ம்ஸ் கைப்பற்றிக்கும்.

நீங்க ரெடியா?" 

SAFER சூட்டை அணிந்து கொண்டு, 'சரி' என்று தலையாட்டியபடி ஏர்லாக் சேம்பருக்குள் நுழைந்தார் ஜார்ஜ். 

அகண்ட பெருவெளி அவர் வருகைக்காக காத்துக்கொண்டு இருந்தது.

SAFER சூட் அணிந்திருந்தாலும் குறைந்தபட்ச பாதுகாப்பு கருவிகள் இன்றி ஸ்பேஸ்வாக் கூடாது.

அதனால் ஒரு ஸ்பேஸ்டெதரை தன் சூட்டோடு இணைத்துக்கொண்டு வெளியேறினார்.

டெதர் என்பது ஆஸ்ட்ரோனாட் ஸ்பேஸில் தொலைந்துவிடாமல் இருக்க ஸ்டேஷனுடன் சூட்டை இணைத்து வைத்திருக்கும் ஒரு கயிறு.

SAFERஐ கையாளுவது எல்லாராலும் முடியக்கூடிய அளவுக்கு அத்தனை எளிதான காரியமல்ல.

ஆஸ்ட்ரோநாட்டுக்கு அதன் இயக்கத்துக்கான பிரத்யேக பயிற்சி தேவை.

அதை பூமியில் ஏற்கனவே ஜார்ஜ் எடுத்திருந்தார்.

ஸ்டேஷனில் இருந்து லீ தகவல்களை கொடுத்துக்கொண்டு இருந்தார்.

ஜார்ஜ் போயிஸ்க்குக்கு வெளியே காத்துக்கொண்டு இருந்தார்.

கேப்சூல் ஸ்டேஷனை நெருங்கியதும் ஜார்ஜ் அதன் பின்புறம் போய் முன்னே அதை உந்தி தள்ளி விட வேண்டும்.

உந்துதலுக்கு தேவையான ப்ரொபல்ஷன் அவருக்கு SAFERலேயே கிடைக்கும்.

" கேப்சூல் சரியான திசைல தான் வந்துட்டு இருக்கு ஜார்ஜ்... அப்ராக்ஸிமேட்டா இன்னும் ஐநூறு மீட்டர் தூரம் இருக்கு.." -லீ

"கேப்சூல் டெதர் பவுண்டரிக்குள்ள வரதுக்கு இன்னும் எவ்வளவு நேரம் ஆகும்??" 

"இன்னும் மூனு நிமிஷம் இருக்கு ஜார்ஜ்"

குனிந்து ஆக்ஸிஜன் கால்குலேட்டரை கவனித்தார்.

32% என்று காட்டியது.

இந்த பிரபஞ்சம் எதிர்பாராத பல அற்புதங்களை நிகழ்த்தக்கூடியது.

அப்படியான அற்புதத்துக்கான காத்திருப்பில் தான் ஜார்ஜ் அப்போது இருந்தார்.

இருபது வருடங்களாக மனிதயினம் வெளியில் கட்டியெழுப்பியிருந்த உலகின் தலைச்சிறந்த ஒரு  கட்டமைப்பு ஒற்றை மனிதனின்  வெற்றிக்காக காத்திருந்தது.

"ஜார்ஜ் காப்பி? கேப்சூலோட ஆர்பிட்டல் இன்க்லினேஷன் மாறுது.... அதை திசை திருப்பனும், இல்லனா அது ஸ்டேஷனுக்கு தாழ்வா பறந்து எஸ்கேப் ஆகிடும்" -லீ

"எஸ்... காப்பி... கேப்சூல் எவ்வளவு தூரத்துல இருக்கு??"

"300 மீட்டர்ஸ்"

"அப்படினா நான் அதுக்கு பின்னாடி போய் அதை தள்ளி திசை திருப்புறேன்"

உடனடியாக கேப்சூலை நோக்கி பறக்க ஆரம்பித்தார் ஜார்ஜ்.

கேப்சூலுக்கு நூறு மீட்டர் தூரத்தில் தடுமாறி கவிழ்ந்து நின்றார்.

டெதரின் நீளம் அதோடு முடிந்துவிட்டது.

முன்னேற முயற்சித்தவரை முடிவுற்றிருந்த கயிறு  தடுத்து நிறுத்தியது.

அதற்கு மேல் தாண்டி போக வேண்டுமென்றால் டெதர் இல்லாமல் தான் போயாக வேண்டும்.

ஆனால் அப்படி செய்வது தற்கொலைக்கு சமமான ஒரு காரியம்.

டெதர் இல்லாமல் பயணிப்பதால் 84% ஸ்பேஸில் தொலைந்துப் போவதற்கான வாய்ப்பு இருக்கிறது.

அனைவரின் கண்ணுக்கு முன்னருமே கேப்சூல் திசை மாறிக்கொண்டு இருந்தது.

கிட்டத்தட்ட எல்லாருமே ஒரு பெரிய கையாளாகாத்தனத்தில் இருந்தனர்.

கலக்கமான குரலில் "எல்லாம் முடிஞ்சுடுச்சு" என்றார் வில்லியம்ஸ்.

"இல்ல முடியல... நம்ம மூச்சு இருக்குற வரை எதுவும் முடிஞ்சுப் போயிடாது" -ஜார்ஜ்

ஸ்டேஷனிலிருந்து திரையை கவனித்துக்கொண்டு இருந்த அலினா கத்த ஆரம்பித்தாள்.

"அவர் என்ன செய்றாரு????? பாருங்க... அவரை அப்படி செய்யக்கூடாதுனு சொல்லுங்க"

ஸ்டேஷனில் இருந்த அனைவரும் கத்த ஆரம்பித்தனர்.

"No.... ஜார்ஜ்... அந்த ரிஸ்க் எடுக்க வேண்டாம்... அப்படி செய்யாதீங்க"

சூட்டோடு இணைந்திருந்த டெதரை கழட்டி விட்டுவிட்டு கேப்சூலை நோக்கி பறந்தார் ஜார்ஜ்.

######################

"இல்ல, இது அந்த ஹவர்போர்ட விட பெரிய கிஃப்ட், நீ அதைப் பாத்தா உனக்கு ரொம்ப பிடிச்சுடும்." 

"அப்படியா?? அப்ப எனக்கு அது இப்போவே வேணும்." கேத்தியின் கண்களை மூடினார் ஜார்ஜ். 

"நீ ரெடியா கேத்தி??" 

"ம்ம்ம்ம்ம் அயம் ரெடி..." 

கேத்தியை தோட்டத்துக்கு அழைத்துச் சென்றார் ஜார்ஜ். 

"ஓகே, பாக்கலாமா??" 

"ம்ம்... பாக்கலாம்", 

கண்களைத் திறந்தாள்.

 அங்கே ஒரு செடி இருந்தது. 

அதை அவள் கையில் கொடுத்தார்.

இது ஒரு ஸ்பெஷல் செடி...

 இது உனக்குத் தான். இதுக்கு டெய்லி தண்ணி ஊத்தி நீ எப்பவும் பத்திரமா பாத்துக்கணும். 

"இதுல என்ன ஸ்பெஷல் இருக்கு??"

"இதுக்கு பேரு இந்தியன் குறிஞ்சி, இது பண்ணிரெண்டு வருஷத்துக்கு ஒரு தடவ தான் பூப்பூக்கும் தெரியுமா!!"

 

"ஓஓஓஓ! ரியலி!? அப்போ இவன் ஸ்பெஷல் தான்.... இவன நான் பத்திரமா பாத்துப்பேன்.... ஆமா

இவனுக்கு  என்ன பேரு வைக்கிறது?? 

நீயே ஒரு நல்ல பேரு வையேன்..." 

"ம்ம்ம்ம்ம்... இவன் பேரு... சீசர்..." 

#################

ரீசப்ளை கேப்சூலைச் சரியாக அட்டாச் செய்ததற்காக ஜார்ஜுக்கு ஒரு சின்ன பார்ட்டி நடத்திக் கொண்டு இருந்தது டீம். 

அப்போது மைக்கேல் கையில் ஒரு பெட்டியோடு வந்தார்.

 "கேப்சூலை அன்லாக் பண்ணினதும், நான் முதல்ல தேடி எடுத்தது இதைத் தான் ஜார்ஜ்" என்று ஒரு வெள்ளை நிறப் பெட்டியைக் கையில் கொடுத்தார்.

  சுற்றியிருந்த அனைவரும் பிறந்தநாள் வாழ்த்து பாட ஜார்ஜ் அந்தப் பெட்டியை திறந்தார்.

 உள்ளே ஒரு நீல நிறப் பூவும் கூடவே ஒரு வாழ்த்து அட்டையும்  இருந்தது. 

  

'பிறந்தநாள் வாழ்த்துக்கள் அப்பா...

அன்புடன், 

கேத்தி மற்றும் சீசர்'